Agaph....

Υπαρχουν πολλα ειδη αγαπης: φιλικη,ερωτικη,οικογενειακη, 
αγαπη για τον συνανθρωπο, τη γνωση, τις τεχνες.
Καθε ενα απο αυτα τα ειδη, δινει στον ανθρωπο νοημα στη ζωη του.
Αυτος που ζει χωρις αγαπη ουσιαστικα ζει χωρις ζωη.
Αυτος που αγαπαει ειναι ανιδιοτελης, δινει χωρις να περιμενει να παρει.
Ομως, οταν η προσφορα του επιστραφει, το συναισθημα γινεται δυνατοτερο, με μεγαλυτερη διαρκεια.
Αυτος που αγαπαει ξερει να εμπιστευεται, να δεχεται και να συνχωρει.
Μαθαινει απο τα λαθη, και καλυτερευει τα σωστα!
Αυτος που αγαπαει σεβεται, φροντιζει και βοηθαει τον διπλανο του.
Χαιρεται με τη χαρα του, λυπαται με τη λυπη του.
Αυτος που αγαπαει, νιωθει σιγουρια και ασφαλεια για τον εαυτο του και για το ατομο στο οποιο δινει αυτο το συναισθημα.
Παραλληλα, φοβαται και ειναι ανασφαλης για το αν θα χασει οτι εχει, αν θα πληγωσει, αν θα πληγωθει!
Αυτος που αγαπαει αποδεχεται και σεβεται τα μειωνεκτηματα του αλλου.
Κανει υποχωρησεις, διορθωνει τον εαυτο του, μαθαινει!
Αυτος που αγαπαει, αναλαμβανει ευθυνες, ζηταει κατανοηση, διχνει κατανοηση!
Θαυμαζει το αντικειμενο της αγαπης του, το φροντιζει, μαθαινει απο αυτο.
Αυτος που αγαπαει, ποναει μερικες φορες.
Ομως γινεται δυνατοτερος!!!!
Σιγουρα η αγαπη, οταν ειναι αληθινη, σε κανει καλυτερο ανθρωπο...
Μην φοβιθεις να αφεθεις, να αγαπησεις και να αγαπηθεις!
Ετσι θα ολοκληρωθεις ως ανθρωπος!

Ραφαελα Χουρσανιδου!